แต่ละวันในวัยศึกษาของเด็กมัธยม4 อายุ 16 อย่างหนู ก็ดูเหมือนธรรมดาราวผู้เรียนธรรมดา ซึ่งในห้องของหนูมีนักเรียนอยู่ราวๆ 35 คนเห็นจะได้ ในตอนนี่ก็เป็นตอนๆฤดูฝน ก็เลยทำให้มีนักเรียนมาเรียนกันน้อยกว่าธรรมดาอยู่มากมายเช่นกัน ด้วยเหตุว่าบางบุคคลก็ป่วยด้วยไข้เป็นหวัดกัน บางบุคคลบ้านก็น้ำหลาก ถนนหนทางขาดสารพัน ก็เลยทำให้วันนี้มีนักเรียนมาเรียนกันเพียงแค่ 10 กว่าคนแค่นั้น ซึ่งก็แล้วก็หนูด้วย ซึ่งข้างในห้องหนูจัดว่าเป็นผู้เรียนที่น่ารักน่าเอ็นดูคนหนึ่งอย่างยิ่งจริงๆก็ว่าได้ ผิวค่อนข้างจะขาวเนียน แม้กระทั่งไม่เจ้าเนื้ออวบอั๋นสักเท่าไรนัก แม้กระนั้นก็พอที่จะเป็นจุดหมายตาของเพื่อนชายคนไม่ใช่น้อย ซึ่งสหายๆในห้องก็เรียกหนูว่า “แยม” เพราะเหตุว่ามันก็คือชื่อของหนูนั่นเอง หนูรู้สึกว่าวันหนึ่ง หนูน่าจะจำเป็นต้องเสียตัวให้กับเพื่อชายของหนูจริงแท้แน่นอนอย่างยิ่งจริงๆแม้กระนั้นแล้วในวันนี้นี่เอง สิ่งที่หนูมิได้เคยคาดหวังมาก่อนว่าจะเกิดขึ้นได้กับตัวหนู มันก็กลับเกิดขึ้น แถมยังจะเป็นความรู้สึกที่หนูไม่บางทีอาจที่จะลืมมันลงได้เลย สิ่งที่หนูมีความคิดว่าจะกำเนิดกับเพื่อนชาย แต่ว่าแล้วมันกลายเป็น“โบ๊ท“ เพื่อนพ้องหญิงสาวทอมร่วมห้องเรียนของหนูนั่นเอง ที่ทำให้หนูได้ทำความเข้าใจด้วยตัวเอง มองผิวเผินก็ดูเหมือนกับว่าโบ๊ทจะเป็นผู้ที่เฉยๆแต่ว่าในแต่ละวัน โบ๊ทต้องมีหนังสืออย่างว่าพกประจำตัวมาสถานศึกษาด้วยเป็นประจำที่หนูทราบก็เนื่องจากว่าหนูจะนั่งเรียนโต๊ะชิดกับโบ๊ท พวกเรานั่งคู่กันที่มุมสุดข้างหลังของห้อง หนูก็เลยได้มองเห็นหนังสืออย่างว่า ซึ่งบางทีโบ๊ทก็ให้อ่านหนังสือ “บันทึกรัก” ที่เขาพกประจำตัวมาด้วย พอเพียงหนูได้อ่าน มันก็ทำให้เกิดความรู้สึกร้อนวูบวาบไปตลอด